[List 115 (P 605), Neapol, 10 kwietnia 1627 r, do o. Jana Garcii, Frascati]
Kalasancjusz być może czyni aluzję do zwyczaju, który przetrwał niemal do naszych dni, zgodnie z którym każdego miesiąca zwykło się rozdawać wszystkim zakonnikom karty, na których na pierwszym miejscu figurowało imię świętego przypadającego na dany miesiąc, który był ustanawiany specjalnym opiekunem zakonnika w ciągu owego miesiąca. Ponadto dodawało się zdanie z Pisma św. oraz imię zmarłego zakonnika, za którego winien on modlić się w tym miesiącu.
