Michał Anioł Tonti, urodził się w Rimini w prostej rodzinie pod koniec 1566 r. Doktoryzował się w prawie w Bolonii i udał się do Rzymu jako adwokat książąt Borghese i Pawła V. Papież mianował go arcybiskupem Nazaretu, biskupem Ceseny, kardynałem datariuszem, prałatem kościoła Santa Maria Maggiore. Miał wielkie wpływy u papieża, który powierzał mu swoje najtrudniejsze problemy. Sam później powiedział, iż trzymał „ster najważniejszych spraw Kościoła”. Jednakże Scypion Cafarrelli, kardynał Borghese, siostrzeniec papieża, nie mógł znieść wywyższenia swego dawnego sekretarza, a obecnie towarzysza w purpurze. Do tego niezadowolenia dołączyli inni kardynałowie i pewnego dnia Tonti zdał sobie sprawę, iż nie cieszy się już względami papieża, i wolał schronić się w swojej diecezji w Cesenie. Pozostał tam do śmierci Pawła V w marcu 1521 r. Udał się do Rzymu na konklawe, a nowy papież Grzegorz XV mianował go kardynałem doradcą i nadał mu tytuł kardynalski św. Piotra w Okowach, co zmusiło go do pozostania w Wiecznym Mieście. Kiedy 16 III 1621 r. Kalasancjusz wyraził swe pragnienie wyniesienia instytutu kongregacji do godności zakonu, kardynał Tonti sprzeciwił się. Wówczas Kalasancjusz napisał sławny memoriał do kardynała i tak z przeciwnika stał się on żarliwym obrońcą sprawy. Pragnął obdarzyć instytut dużą częścią swego majątku, Kalasancjusz nie przyjął go, sugerując mu założenie kolegium zajmujące się bezpłatnym utrzymaniem i wychowaniem ubogich dzieci. Kardynał zaaprobował pomysł, lecz wkrótce poważnie zachorował i zmarł 21 IV 1622 r. Między krewnymi kardynała a Szkołami Pobożnymi wynikł długi spór wokół testamentu, trwający aż do 1671 r.
