„Och, jakże boli mnie to, że kapłani, którzy winni dawać przykład świętego posłuszeństwa i pokory, przodują w dawaniu przykładu pychy, okazując lekceważenie przełożonemu, poprzez którego Bóg ostrzega ich po ojcowsku! Nie rozumieją słów, które Chrystus wypowiedział do przełożonych: Qui vos audit me audit, et qui vos spernit, me spernit! (Łk 10, 16). O, jak wiele znaczyłby przykład kapłanów w dziele przemiany duchowej kleryków i braci. I przeciwnie, jak wielki rachunek będą musieli zdać Bogu kapłani za zły przykład dawany klerykom i braciom!”

 

[List 412 (P 2835); Rzym, 3 kwietnia 1638 r. do o. Jana Dominika Romaniego, Florencja]