Bernardyn Jan Andrzej oraz Jan Maria Castellani, założyciele i wielcy dobroczyńcy domu w Carcare. Mieszkali w Rzymie, gdzie Jan Andrzej był kanonikiem bazyliki Świętego Piotra. Jan Maria był wykładowcą anatomii w Sapienzy, starym uniwersytecie rzymskim; był lekarzem Grzegorza XV, a przez wiele lat pełnił funkcję lekarza domu św. Pantaleona. Opiekował się Kalasancjuszem podczas jego ostatniej choroby. Po śmierci Świętego dokonał autopsji i oddzielił od ciała, jako czczone relikwie, serce, język, wątrobę i śledzionę, zachowane do dziś w niezmienionej postaci w Rzymie, w domu św. Pantaleona. Trzej bracia byli związani z Kalasancjuszem dawną i głęboką przyjaźnią. Wspomina o nich często w swych listach, zwłaszcza Jana Andrzeja, którego nazywa poufale „monsinior” (por. Eph. Cal. 6 (1902) 202–203).