Jan Baptysta Constantini od św. Tekli, ur. w Rzymie około 1582 r. Przywdział habit pijarski w swym mieście rodzinnym 28 I 1618 r. Otrzymał święcenia kapłańskie w grudniu 1620 r. i ślubował uroczyście 21 IV 1624 r. W pierwszych latach apostolstwa przebywał w różnych kolegiach: Narni, Nursji, ponownie w Narni oraz Genui. Jesienią 1627 r. udał się do Nursji jako miejscowy przełożony i pozostał tam do listopada 1629 r. Został wówczas wysłany do Florencji w celu przygotowania nowej fundacji. Dotknięty chorobą raczej duszy niż ciała, udał się w 1630 r. do Genui, a następnie do Neapolu, ale nie odnalazł spokoju. W czerwcu 1632 r. został wezwany do Rzymu, a we wrześniu tegoż roku wraz z pięcioma innymi zakonnikami wyjechał na Morawy. Po krótkim pobycie w Nikolsburgu został wysłany do Strażnic w charakterze nauczyciela nowicjuszy. W październiku 1634 r. wyjechał do nowego domu w Lipniku jako rektor i nauczyciel jednocześnie. Po wyborze na prowincjała Etrurii w 1636 r. Jana Stefana Spinoli, chciał wrócić do Włoch i w 1637 r. znalazł się w Rzymie. W tym samym roku wybrano go miejscowym przełożonym we Florencji, a na kapitule prowincjalnej Etrurii został wybrany wokalisem na kapitułę generalną, podczas której sprawował urząd sekretarza generalnego. W październiku 1638 r. Kalasancjusz wysłał go do Neapolu w charakterze wizytatora oraz komisarza generalnego dla rozwiązania trudnego problemu braci pracujących. W listopadzie 1639 r. ponownie został wysłany przez Kalasancjusza jako wizytator generalny, by rozwiązać ten sam problem w Genui oraz by nakazać wypełnienie brewe Urbana VIII Religiosos viros. Pozostał tam aż do kwietnia 1640 r., nie zdoławszy definitywnie rozwiązać problemu. W następnych latach przejeżdżał przez Chieti, Nursję i Vercelli, gdzie chciał zakładać dom. Po uniemożliwieniu tego przedsięwzięcia przez jezuitów wrócił w styczniu 1642 r. do Rzymu, a 23 IV został mianowany prokuratorem generalnym na miejsce o. Cherubiniego. Ale na krótko, bo już w następnym roku wizytator o. Pietrasanta ponownie powołał Cherubiniego na to stanowisko. Wycofawszy się do domu św. Wawrzyńca in Piscibus, nowicjatu rzymskiego, umarł 27 III 1649 r. (por. ES I, 340-1).
