A dokąd idzie wół, który nie orze?

     "Wasza Wielebność winien mieć wyrytą w sercu ową świętą sentencję, która mówi: per multas tribulationes oportet introire in regnum Dei (Dz 14, 22), z miłości do Pana, który nie zgrzeszywszy i nie będąc do tego zmuszonym, tak wielkie męki i zniewagi za nas wszystkich cierpiał, my znosić musimy wielkie rzeczy, jak to czynią ulubieńcy Pana, aby sprawić mu przyjemność, choć przedtem – a  trwać w ciągłej pokorze – winniśmy pomyśleć, że zasłużyliśmy na to naszymi grzechami. „A dokąd idzie wół, który nie orze?”*: nie można uciec od tej sentencji". 

* przysłowie kastylijskie

[List 224 (P 1353), Rzym, 5 kwietnia 1630 r., do O. Józefa Frescio, San Salvador Mayor]